Producten
Lifecosm CHW Ag/Anaplasma Ab/E.canis Ab/LSH Ab-testkit Diergeneeskunde
CHW Ag/Anaplasma Ab/E.canis Ab/LSH Ab-testkit Canine Heartworm Ag/Anaplasma Ab/Ehrlichia canis Ab/Leishmania Ab-testkit
| Catalogus nummer | RC-CF31 |
| Samenvatting | Detectie van Canine Dirofilaria immitis-antigenen, Anaplasma-antilichamen, E. canis-antilichamen en LSH-antilichamen binnen 10 minuten |
| Beginsel | Immunochromatografische test in één stap |
| Detectie doelen | CHW Ag: Dirofilaria immitis-antigenen Anapalsma Ab: Anaplasma-antilichamenE. canis Ab: E. canis-antilichamen LSH Ab: L. chagasi, L. infantum en L. donovani antijongens |
| Steekproef | Canine volbloed, plasma of serum |
| Leestijd | 10 minuten |
| Hoeveelheid | 1 doos (kit) = 10 apparaten (individuele verpakking) |
| Inhoud | Testkit, bufferfles en wegwerpdruppelaar |
| Opslag | Kamertemperatuur (bij 2 ~ 30℃) |
| Vervaldatum | 24 maanden na fabricage |
| Voorzichtigheid | Na openen binnen 10 minuten gebruikenGebruik de juiste hoeveelheid monster (0,01 ml van een druppelaar) Gebruik na 15~30 minuten bij kamertemperatuur als ze onder koude omstandigheden zijn bewaard Beschouw de testresultaten na 10 minuten als ongeldig |
Informatie
Volwassen hartwormen worden enkele centimeters lang en verblijven in de longslagaders waar ze voldoende voedingsstoffen kunnen opnemen.De hartwormen in de slagaders veroorzaken ontstekingen en vormen hematoom.Het hart zou dan vaker moeten pompen dan voorheen, aangezien de hartwormen in aantal toenemen en de slagaders blokkeren.
Wanneer de infectie verergert (er zijn meer dan 25 hartwormen bij een hond van 18 kg), verplaatsen de hartwormen zich naar het rechter atrium, waar ze de bloedstroom blokkeren.
Wanneer het aantal hartwormen meer dan 50 bereikt, kunnen ze bezetten
atria en ventrikels.
Bij infectie met meer dan 100 hartwormen in het rechterdeel van het hart, verliest de hond de functie van het hart en sterft uiteindelijk.Dit fataal
fenomeen wordt "Caval Syndroom" genoemd.
In tegenstelling tot andere parasieten, leggen de hartwormen kleine insecten die microfilaria worden genoemd.Microfilaria in mug beweegt in een hond wanneer de mug bloed van de hond zuigt.De hartwormen die 2 jaar in de gastheer kunnen overleven, sterven als ze niet binnen die periode naar een andere gastheer verhuizen.De parasieten die in een drachtige hond verblijven, kunnen zijn embryo infecteren.
Vroegtijdig onderzoek van hartwormen is erg belangrijk om ze te elimineren.Hartwormen doorlopen verschillende stappen, zoals L1, L2, L3, inclusief de overdrachtsfase door muggen om volwassen hartwormen te worden.
Hartwormen bij muggen
Microfilaria in mug groeit uit tot L2- en L3-parasieten die honden binnen enkele weken kunnen infecteren.De groei is afhankelijk van het weer.Gunstige temperatuur voor de parasiet is meer dan 13,9 ℃.
Wanneer een geïnfecteerde mug een hond bijt, dringt microfilaria van L3 in zijn huid.In de huid groeit de microfilaria gedurende 1~2 weken uit tot L4.Na 3 maanden in de huid te hebben gezeten, ontwikkelt L4 zich tot L5, dat in het bloed terechtkomt.
L5 komt als vorm van volwassen hartworm het hart en de longslagaders binnen, waar 5 tot 7 maanden later de hartwormen insecten leggen.
Diagnose
De ziektegeschiedenis en klinische gegevens van een zieke hond en verschillende diagnostische methoden moeten worden overwogen bij het diagnosticeren van de hond.Zo zijn röntgenfoto's, echografie, bloedonderzoek, detectie van microfilaria en in het ergste geval autopsie vereist.
Serumonderzoek;
Detectie van antilichamen of antigenen in het bloed
Antigeen onderzoek;
Dit richt zich op het detecteren van de specifieke antigenen van vrouwelijke volwassen hartwormen.Het onderzoek wordt uitgevoerd in het ziekenhuis en het slagingspercentage is hoog.Op de markt verkrijgbare testkits zijn ontworpen om volwassen hartwormen van 7 tot 8 maanden oud te detecteren, zodat hartwormen jonger dan 5 maanden moeilijk te detecteren zijn.
Behandeling
De infectie van hartwormen wordt in de meeste gevallen met succes genezen.Om alle hartwormen te elimineren, is het gebruik van medicijnen de beste manier.Vroege detectie van de hartworm verhoogt het slagingspercentage van de behandeling.In het late stadium van infectie kunnen echter complicaties optreden, waardoor de behandeling moeilijker wordt.
Informatie
De bacterie Anaplasma phagocytophilum (voorheen Ehrilichia phagocytophila) kan infectie veroorzaken bij verschillende diersoorten, waaronder de mens.De ziekte bij gedomesticeerde herkauwers wordt ook wel door teken overgedragen koorts (TBF) genoemd en is al minstens 200 jaar bekend.Bacteriën van de familie Anaplasmataceae zijn gramnegatieve, niet-beweeglijke, coccoïde tot ellipsoïde organismen, variërend in grootte van 0,2 tot 2,0 µm in diameter.Het zijn obligate aeroben, zonder een glycolytische route, en het zijn allemaal obligaat intracellulaire parasieten.Alle soorten in het geslacht Anaplasma bewonen met membraan beklede vacuolen in onrijpe of volwassen hematopoietische cellen van een zoogdiergastheer.Een phagocytophilum infecteert neutrofielen en de term granulocytotroop verwijst naar geïnfecteerde neutrofielen.Zelden zijn organismen gevonden in eosinofielen.
Anaplasma phagocytophilum
Symptomen
Veelvoorkomende klinische symptomen vananaplasmose bij honden omvat hoge koorts, lethargie, depressie en polyartritis.Neurologische verschijnselen (ataxie, epileptische aanvallen en nekpijn) kunnen ook worden gezien.Anaplasma phagocytophilum-infectie is zelden dodelijk, tenzij gecompliceerd door andere infecties.Directe verliezen, verlammende omstandigheden en productieverliezen zijn waargenomen bij lammeren.Abortus en verminderde spermatogenese bij schapen en runderen zijn gemeld.De ernst van de infectie wordt beïnvloed door verschillende factoren, zoals de betrokken varianten van Anaplasma phagocytophilum, andere ziekteverwekkers, leeftijd, immuunstatus en toestand van de gastheer, en factoren zoals klimaat en management.Er moet worden vermeld dat de klinische manifestaties bij mensen variëren van een milde zelfbeperkende griepachtige ziekte tot een levensbedreigende infectie.De meeste menselijke infecties resulteren echter waarschijnlijk in minimale of geen klinische manifestaties.
Overdragen
Anaplasma phagocytophilum wordt overgedragen door ixodide teken.In de Verenigde Staten zijn de belangrijkste vectoren Ixodes scapularis en Ixodes pacificus, terwijl Ixode ricinus de belangrijkste exofiele vector in Europa blijkt te zijn.Anaplasma phagocytophilum wordt transstadiaal overgedragen door deze vectorteken en er is geen bewijs van transovariële overdracht.De meeste onderzoeken tot nu toe die het belang van zoogdiergastheren van A. phagocytophilum en zijn tekenvectoren hebben onderzocht, waren gericht op knaagdieren, maar dit organisme heeft een breed scala aan zoogdiergastheren en infecteert gedomesticeerde katten, honden, schapen, koeien en paarden.
Diagnose
Indirecte immunofluorescentietest is de belangrijkste test die wordt gebruikt om infectie te detecteren.De serummonsters van de acute fase en de herstelfase kunnen worden geëvalueerd om te zoeken naar een viervoudige verandering in de antilichaamtiter tegen Anaplasma phagocytophilum.Intracellulaire insluitsels (morulea) worden gevisualiseerd in granulocyten op met Wright of Gimsa gekleurde bloeduitstrijkjes.Polymerase kettingreactie (PCR) methoden worden gebruikt om Anaplasma phagocytophilum DNA te detecteren.
Preventie
Er is geen vaccin beschikbaar om Anaplasma phagocytophilum-infectie te voorkomen.Preventie berust op het vermijden van blootstelling aan de tekenvector (Ixodes scapularis, Ixodes pacificus en Ixode ricinus) van de lente tot de herfst, het profylatisch gebruik van anti-acariciden en het profylactisch gebruik van doxycycline of tetracycline bij een bezoek aan Ixodes scapularis, Ixodes pacificus en Ixode ricinus. endemische gebieden.
Informatie
Ehrlichia canis is een kleine, staafvormige parasiet die wordt overgedragen door de bruine hondenteek, Rhipicephalus sanguineus.E. canis is de oorzaak van klassieke ehrlichiose bij honden.Honden kunnen besmet zijn met verschillende Ehrlichia spp.maar de meest voorkomende oorzaak van ehrlichiose bij honden is E. canis.
Het is nu bekend dat E. canis zich heeft verspreid over de Verenigde Staten, Europa, Zuid-Amerika, Azië en het Middellandse Zeegebied.
Geïnfecteerde honden die niet worden behandeld, kunnen jarenlang asymptomatische dragers van de ziekte worden en uiteindelijk sterven aan een massale bloeding.
Symptomen
Ehrlichia canis-infectie bij honden is verdeeld in 3 stadia;
ACUTE FASE: Dit is over het algemeen een zeer milde fase.De hond zal lusteloos zijn, niet meer eten en kan vergrote lymfeklieren hebben.Er kan ook koorts zijn, maar zelden doodt deze fase een hond.De meesten zuiveren het organisme vanzelf, maar sommigen gaan door naar de volgende fase.
SUBCLINISCHE FASE: In deze fase lijkt de hond normaal.Het organisme heeft zich opgesloten in de milt en verbergt zich daar in wezen.
CHRONISCHE FASE: In deze fase wordt de hond weer ziek.Tot 60% van de met E. canis geïnfecteerde honden zal abnormale bloedingen krijgen als gevolg van een verminderd aantal bloedplaatjes.Diepe ontsteking in de ogen genaamd "uveïtis" kan optreden als gevolg van de langdurige immuunstimulatie.Neurologische effecten kunnen ook worden waargenomen.
Diagnose en behandeling
De definitieve diagnose van Ehrlichia canis vereist visualisatie van morula in monocyten op cytologie, detectie van E. canis-serumantilichamen met de indirecte immunofluorescentie-antilichaamtest (IFA), amplificatie van de polymerasekettingreactie (PCR) en/of gelblotting (Western immunoblotting).
De steunpilaar van preventie van ehrlichiose bij honden is tekencontrole.Het voorkeursgeneesmiddel voor de behandeling van alle vormen van ehrlichiose is doxycycline gedurende ten minste één maand.Binnen 24-48 uur na aanvang van de behandeling zou er een dramatische klinische verbetering moeten zijn bij honden met acute fase of milde chronische fase van de ziekte.Gedurende deze tijd begint het aantal bloedplaatjes toe te nemen en zou binnen 14 dagen na aanvang van de behandeling normaal moeten zijn.
Na infectie is het mogelijk om opnieuw besmet te raken;immuniteit is niet blijvend na een eerdere infectie.
Preventie
De beste preventie van ehrlichiose is om honden tekenvrij te houden.Dit omvat het dagelijks controleren van de huid op teken en het behandelen van honden met tekencontrole.Aangezien teken andere verwoestende ziekten met zich meebrengen, zoals de ziekte van Lyme, anaplasmose en Rocky Mountain spotted fever, is het belangrijk om honden tekenvrij te houden.
Informatie
Leishmaniasis is een ernstige en ernstige parasitaire ziekte bij mensen, honden en katten.Het agens van leishmaniasis is een eencellige parasiet en behoort tot het leishmania donovani-complex.Deze parasiet wordt wijd verspreid in gematigde en subtropische landen van Zuid-Europa, Afrika, Azië, Zuid-Amerika en Midden-Amerika.Leishmania donovani infantum (L. infantum) is verantwoordelijk voor de katten- en hondenziekte in Zuid-Europa, Afrika en Azië.Canine Leishmaniasis is een ernstige progressieve systemische ziekte.Niet alle honden ontwikkelen klinische ziekte na inenting met de parasieten.De ontwikkeling van klinische ziekte is afhankelijk van het type immuunrespons dat individuele dieren hebben
tegen de parasieten.
Symptomen
Bij Hond
Zowel viscerale als cutane manifestaties kunnen gelijktijdig bij honden worden aangetroffen;in tegenstelling tot mensen worden geen afzonderlijke huid- en viscerale syndromen gezien.De klinische symptomen zijn variabel en kunnen andere infecties nabootsen.Asymptomatische infecties kunnen ook voorkomen.Typische viscerale symptomen zijn koorts (die met tussenpozen kan optreden), bloedarmoede, lymfadenopathie, splenomegalie, lethargie, verminderde inspanningstolerantie, gewichtsverlies en verminderde eetlust.Minder vaak voorkomende viscerale symptomen zijn diarree, braken, melena, glomerulonefritis, leverfalen, epistaxis, polyurie-polydipsie, niezen, kreupelheid (als gevolg van polyartritis of myositis), ascites en chronische colitis.
Bij Katachtig
Katten zijn zelden besmet.Bij de meeste geïnfecteerde katten zijn de laesies beperkt tot huidzweren met een korstje, meestal te vinden op de lippen, neus, oogleden of oorschelpen.Viscerale laesies en tekenen zijn zeldzaam.
Levenscyclus
De levenscyclus wordt voltooid in twee hosts.Een gewervelde gastheer en een ongewervelde gastheer (zandvlieg).De vrouwelijke zandvlieg voedt zich met gewervelde gastheer enneemt amastigoten in.Flagellated promastigotes ontwikkelen zich in het insect.De promastigoten worden tijdens het voeren van de zandvlieg in de gewervelde gastheer geïnjecteerd.De promastigoten ontwikkelen zich tot amastigoten en vermenigvuldigen zich voornamelijk in de macrofagen.Vermenigvuldiging in de macrofagen van de huid, slijmvliezen en ingewanden veroorzaakt respectievelijk cutane, mucosale en viscerale leishmaniasis
Diagnose
Bij honden wordt leishmaniasis meestal gediagnosticeerd door directe observatie van de parasieten, met behulp van Giemsa of gepatenteerde snelle vlekken, in uitstrijkjes van lymfeklier-, milt- of beenmergaspiraten, weefselbiopten of huidafkrabsels van laesies.Organismen kunnen ook worden aangetroffen in ooglaesies, met name in granulomen.De amastigoten zijn ronde tot ovale parasieten, met een ronde basofiele kern en een kleine staafvormige kinetoplast.Ze worden gevonden in macrofagen of bevrijd van gescheurde cellen.Immunohistochemie en polymerasekettingreactie (PCR) technieken worden ook gebruikt.
Preventie
De meest gebruikte medicijnen zijn: meglumine-antimoniaat geassocieerd met allopurinol, aminosidine en recentelijk amfotericine B. Al deze medicijnen vereisen een regime met meerdere doses, en dit zal afhangen van de toestand van de patiënt en de medewerking van de eigenaar.Het wordt aanbevolen om de onderhoudsbehandeling met allopurinol voort te zetten, omdat niet kan worden gegarandeerd dat honden niet terugvallen als de behandeling wordt stopgezet.Het gebruik van halsbanden met insecticiden, shampoos of sprays die effectief zijn om honden te beschermen tegen zandvliegbeten, moet continu worden gebruikt voor alle patiënten die worden behandeld.De vectorbestrijding is een van de belangrijkste aspecten van ziektebestrijding.
De zandvlieg is kwetsbaar voor dezelfde insecticiden als de malariavector.
-
Lifecosm Canine Leptospira IgM Ab-testkit voor ...
-
Lifecosm FCoV Antigeen sneltestkit Veterinair...
-
Lifecosm AIV H9 Ag gecombineerde sneltestkit voor...
-
Lifecosm Feline Parvovirus Ag-testkit Dierenarts...
-
Lifecosm Rapid FMD Type Asia 1 Ab-testkit voor ...
-
Lifecosm Avian Infectious Bursal Disease Ab R...
