Producten
Lifecosm CHW Ag/Anaplasma Ab/E.canis Ab/LSH Ab-testkit
CHW Ag/Anaplasma Ab/E.canis Ab/LSH Ab-testkit Canine Heartworm Ag/Anaplasma Ab/Ehrlichia canis Ab/Leishmania Ab-testkit
| Catalogus nummer | RC-CF31 |
| Samenvatting | Detectie van Canine Dirofilaria immitis-antigenen, Anaplasma-antilichamen, E. canis-antilichamen en LSH-antilichamen binnen 10 minuten |
| Beginsel | Eénstaps immunochromatografische test |
| Detectiedoelen | CHW Ag: Dirofilaria immitis-antigenen Anapalsma Ab: Anaplasma-antilichamenE. canis Ab: E. canis-antilichamen LSH Ab: L. chagasi, L. infantum en L. donovani antijongens |
| Steekproef | Volbloed, plasma of serum van honden |
| Leestijd | 10 minuten |
| Hoeveelheid | 1 doos (kit) = 10 apparaten (afzonderlijke verpakking) |
| Inhoud | Testkit, bufferfles en wegwerpdruppelaar |
| Opslag | Kamertemperatuur (bij 2 ~ 30℃) |
| Vervaldatum | 24 maanden na productie |
| Voorzichtigheid | Na opening binnen 10 minuten gebruikenGebruik de juiste hoeveelheid monster (0,01 ml druppelaar) Gebruik na 15~30 minuten bij kamertemperatuur als ze onder koude omstandigheden worden bewaard Beschouw de testresultaten na 10 minuten als ongeldig |
Informatie
Volwassen hartwormen worden enkele centimeters lang en verblijven in de longslagaders, waar ze voldoende voedingsstoffen kunnen verkrijgen.De hartwormen in de slagaders veroorzaken ontstekingen en vormen een hematoom.Het hart zou dan vaker moeten pompen dan voorheen, omdat het aantal hartwormen toeneemt, waardoor de slagaders verstopt raken.
Wanneer de infectie verergert (er komen meer dan 25 hartwormen voor bij een hond van 18 kg), verplaatsen de hartwormen zich naar het rechter atrium, waardoor de bloedstroom wordt geblokkeerd.
Wanneer het aantal hartwormen meer dan 50 bereikt, kunnen ze bezetten
atria en ventrikels.
Wanneer de hond besmet raakt met meer dan 100 hartwormen in het rechterdeel van het hart, verliest hij de functie van het hart en sterft uiteindelijk.Dit fataal
fenomeen wordt ‘Caval Syndroom’ genoemd.
In tegenstelling tot andere parasieten leggen de hartwormen kleine insecten die microfilaria worden genoemd.Microfilaria in muggen komen in een hond terecht wanneer de mug bloed uit de hond zuigt.De hartwormen die twee jaar in de gastheer kunnen overleven, sterven als ze binnen die periode niet naar een andere gastheer verhuizen.De parasieten die in een zwangere hond leven, kunnen het embryo infecteren.
Vroegtijdig onderzoek naar hartwormen is erg belangrijk om ze te elimineren.Hartwormen doorlopen verschillende stappen, zoals L1, L2, L3, inclusief de overdrachtsfase via muggen, om volwassen hartwormen te worden.
Hartwormen bij muggen
Microfilaria in muggen groeien uit tot L2- en L3-parasieten die honden in enkele weken kunnen infecteren.De groei is afhankelijk van het weer.Gunstige temperatuur voor de parasiet is meer dan 13,9℃.
Wanneer een geïnfecteerde mug een hond bijt, dringt microfilaria van L3 door in de huid.In de huid groeit de microfilaria gedurende 1 tot 2 weken uit tot L4.Na drie maanden in de huid te hebben doorgebracht, ontwikkelt L4 zich tot L5, dat in bloed overgaat.
L5, aangezien de vorm van volwassen hartworm het hart en de longslagaders binnendringt, waar hartwormen 5-7 maanden later insecten leggen.
Diagnose
Bij het diagnosticeren van de hond moeten de ziektegeschiedenis en klinische gegevens van een zieke hond en verschillende diagnostische methoden in overweging worden genomen.Zo zijn bijvoorbeeld röntgenfoto's, echografie, bloedonderzoek, detectie van microfilaria en, in het ergste geval, autopsie vereist.
Serumonderzoek;
Detectie van antilichamen of antigenen in het bloed
Antigeenonderzoek;
Dit richt zich op het detecteren van de specifieke antigenen van vrouwelijke volwassen hartwormen.Het onderzoek wordt uitgevoerd in het ziekenhuis en het slagingspercentage is hoog.Testkits die op de markt verkrijgbaar zijn, zijn ontworpen om volwassen hartwormen van 7 tot 8 maanden oud te detecteren, zodat hartwormen jonger dan 5 maanden moeilijk te detecteren zijn.
Behandeling
De infectie van hartworm wordt in de meeste gevallen met succes genezen.Om alle hartwormen te elimineren, is het gebruik van medicijnen de beste manier.Vroege detectie van de hartworm verhoogt het succespercentage van de behandeling.In het late stadium van de infectie kunnen er echter complicaties optreden, waardoor de behandeling moeilijker wordt.
Informatie
De bacterie Anaplasma phagocytophilum (voorheen Ehrilichia phagocytophila) kan bij verschillende diersoorten, waaronder de mens, een infectie veroorzaken.De ziekte bij gedomesticeerde herkauwers wordt ook wel tekenkoorts (TBF) genoemd en is al minstens 200 jaar bekend.Bacteriën van de familie Anaplasmataceae zijn gramnegatieve, niet-beweeglijke, coccoïde tot ellipsoïde organismen, variërend in grootte van 0,2 tot 2,0 µm in diameter.Het zijn obligate aeroben, die geen glycolytische route hebben, en het zijn allemaal obligate intracellulaire parasieten.Alle soorten van het geslacht Anaplasma bewonen met membraan omzoomde vacuolen in onrijpe of volwassen hematopoëtische cellen van een zoogdiergastheer.Een phagocytophilum infecteert neutrofielen en de term granulocytotroop verwijst naar geïnfecteerde neutrofielen.Zelden zijn organismen gevonden in eosinofielen.
Anaplasma phagocytophilum
Symptomen
Veel voorkomende klinische symptomen vananaplasmose bij honden omvatten hoge koorts, lethargie, depressie en polyartritis.Neurologische symptomen (ataxie, toevallen en nekpijn) kunnen ook worden waargenomen.Anaplasma phagocytophilum-infectie is zelden dodelijk, tenzij gecompliceerd door andere infecties.Bij lammeren zijn directe verliezen, verlammende omstandigheden en productieverliezen waargenomen.Abortus en verminderde spermatogenese bij schapen en runderen zijn geregistreerd.De ernst van de infectie wordt beïnvloed door verschillende factoren, zoals de betrokken varianten van Anaplasma phagocytophilum, andere pathogenen, leeftijd, immuunstatus en toestand van de gastheer, en factoren zoals klimaat en management.Er moet worden vermeld dat de klinische manifestaties bij mensen variëren van een milde, zelfbeperkende griepachtige ziekte tot een levensbedreigende infectie.De meeste menselijke infecties resulteren waarschijnlijk echter in minimale of geen klinische manifestaties.
Overdragen
Anaplasma phagocytophilum wordt overgedragen door ixodide teken.In de Verenigde Staten zijn de belangrijkste vectoren Ixodes scapularis en Ixodes pacificus, terwijl Ixode ricinus de belangrijkste exofiele vector in Europa blijkt te zijn.Anaplasma phagocytophilum wordt transstadiaal overgedragen door deze vectorteken en er is geen bewijs van transovariële overdracht.De meeste onderzoeken tot nu toe die het belang van zoogdiergastheren van A. phagocytophilum en zijn tekenvectoren hebben onderzocht, hebben zich geconcentreerd op knaagdieren, maar dit organisme heeft een breed scala aan zoogdiergastheren en infecteert gedomesticeerde katten, honden, schapen, koeien en paarden.
Diagnose
Indirecte immunofluorescentietest is de belangrijkste test die wordt gebruikt om infecties op te sporen.De serummonsters in de acute en herstelfase kunnen worden geëvalueerd om te zoeken naar een viervoudige verandering in de antilichaamtiter tegen Anaplasma phagocytophilum.Intracellulaire insluitsels (morulea) worden zichtbaar gemaakt in granulocyten op met Wright of Gimsa gekleurde bloeduitstrijkjes.Polymerasekettingreactie (PCR) -methoden worden gebruikt om Anaplasma phagocytophilum-DNA te detecteren.
Preventie
Er is geen vaccin beschikbaar om Anaplasma phagocytophilum-infectie te voorkomen.Preventie is afhankelijk van het vermijden van blootstelling aan de tekenvector (Ixodes scapularis, Ixodes pacificus en Ixodes ricinus) van de lente tot de herfst, profylatisch gebruik van anti-icariciden en profylactisch gebruik van doxycycline of tetracycline bij een bezoek aan Ixodes scapularis, Ixodes pacificus en Ixode ricinus teek. endemische gebieden.
Informatie
Ehrlichia canis is een kleine, staafvormige parasiet die wordt overgedragen door de bruine hondenteek, Rhipicephalus sanguineus.E. canis is de oorzaak van klassieke ehrlichiose bij honden.Honden kunnen besmet zijn met verschillende Ehrlichia spp.maar de meest voorkomende oorzaak van ehrlichiose bij honden is E. canis.
Het is nu bekend dat E. canis zich heeft verspreid over de Verenigde Staten, Europa, Zuid-Amerika, Azië en het Middellandse Zeegebied.
Geïnfecteerde honden die niet worden behandeld, kunnen jarenlang asymptomatische dragers van de ziekte worden en uiteindelijk sterven aan een massale bloeding.
Symptomen
Ehrlichia canis-infectie bij honden is verdeeld in 3 fasen;
ACUTE FASE: Dit is over het algemeen een zeer milde fase.De hond zal lusteloos zijn, geen eten meer hebben en kan vergrote lymfeklieren hebben.Er kan ook koorts zijn, maar deze fase doodt zelden een hond.De meesten ruimen het organisme op zichzelf op, maar sommigen gaan door naar de volgende fase.
SUBKLINISCHE FASE: In deze fase lijkt de hond normaal.Het organisme heeft zich in de milt opgesloten en houdt zich daar feitelijk schuil.
CHRONISCHE FASE: In deze fase wordt de hond opnieuw ziek.Tot 60% van de honden die besmet zijn met E. canis zullen abnormale bloedingen krijgen als gevolg van een verminderd aantal bloedplaatjes.Als gevolg van langdurige immuunstimulatie kan een diepe ontsteking in de ogen optreden, ‘uveïtis’ genaamd.Neurologische effecten kunnen ook worden waargenomen.
Diagnose en behandeling
De definitieve diagnose van Ehrlichia canis vereist visualisatie van morula in monocyten op cytologie, detectie van E. canis-serumantilichamen met de indirecte immunofluorescentie-antilichaamtest (IFA), amplificatie van de polymerasekettingreactie (PCR) en/of gelblotting (Western-immunoblotting).
De steunpilaar van de preventie van ehrlichiose bij honden is tekenbestrijding.Het voorkeursgeneesmiddel voor de behandeling van alle vormen van ehrlichiose is doxycycline gedurende minimaal één maand.Er zou een dramatische klinische verbetering moeten optreden binnen 24-48 uur na het starten van de behandeling bij honden met de ziekte in de acute fase of milde chronische fase.Gedurende deze periode begint het aantal bloedplaatjes te stijgen en zou binnen 14 dagen na aanvang van de behandeling normaal moeten zijn.
Na infectie is het mogelijk om opnieuw geïnfecteerd te raken;de immuniteit is niet blijvend na een eerdere infectie.
Preventie
De beste preventie van ehrlichiose is om honden tekenvrij te houden.Dit omvat onder meer het dagelijks controleren van de huid op teken en het behandelen van honden met tekenbestrijding.Omdat teken andere verwoestende ziekten met zich meebrengen, zoals de ziekte van Lyme, anaplasmose en Rocky Mountain Spotted Fever, is het belangrijk om honden tekenvrij te houden.
Informatie
Leishmaniasis is een ernstige en ernstige parasitaire ziekte bij mensen, honden en katten.De veroorzaker van leishmaniasis is een protozoaire parasiet en behoort tot het leishmania donovani-complex.Deze parasiet wordt wijd verspreid in gematigde en subtropische landen van Zuid-Europa, Afrika, Azië, Zuid-Amerika en Midden-Amerika.Leishmania donovani infantum (L. infantum) is verantwoordelijk voor de katten- en hondenziekte in Zuid-Europa, Afrika en Azië.Canine Leishmaniasis is een ernstige progressieve systemische ziekte.Niet alle honden ontwikkelen een klinische ziekte na inenting met de parasieten.De ontwikkeling van een klinische ziekte is afhankelijk van het type immuunrespons dat individuele dieren hebben
tegen de parasieten.
Symptomen
In Honds
Zowel viscerale als cutane manifestaties kunnen gelijktijdig bij honden voorkomen;In tegenstelling tot mensen worden er geen afzonderlijke huid- en viscerale syndromen gezien.De klinische symptomen zijn variabel en kunnen andere infecties nabootsen.Asymptomatische infecties kunnen ook voorkomen.Typische viscerale symptomen zijn onder meer koorts (die met tussenpozen kan optreden), bloedarmoede, lymfadenopathie, splenomegalie, lethargie, verminderde inspanningstolerantie, gewichtsverlies en verminderde eetlust.Minder vaak voorkomende viscerale symptomen zijn diarree, braken, melena, glomerulonefritis, leverfalen, bloedneus, polyurie-polydipsie, niezen, kreupelheid (als gevolg van polyartritis of myositis), ascites en chronische colitis.
In Feline
Katten zijn zelden besmet.Bij de meeste geïnfecteerde katten blijven de laesies beperkt tot korstvormige huidzweren, meestal te vinden op de lippen, neus, oogleden of oorschelpen.Viscerale laesies en tekenen zijn zeldzaam.
Levenscyclus
De levenscyclus wordt voltooid in twee hosts.Een gewervelde gastheer en een ongewervelde gastheer (zandvlieg).De vrouwelijke zandvlieg voedt zich met gewervelde gastheer- enneemt amastigoten op.In het insect ontwikkelen zich geflageleerde promastigoten.De promastigoten worden tijdens het voeden van de zandvlieg in de gewervelde gastheer geïnjecteerd.De promastigoten ontwikkelen zich tot amastigoten en vermenigvuldigen zich voornamelijk in de macrofagen.Vermenigvuldiging binnen de macrofagen van de huid, het slijmvlies en de ingewanden veroorzaakt respectievelijk cutane, mucosale en viscerale leishmaniasis
Diagnose
Bij honden wordt leishmaniasis meestal gediagnosticeerd door directe observatie van de parasieten, met behulp van Giemsa of gepatenteerde snelvlekken, in uitstrijkjes van lymfeklieren, milt of beenmergaspiraten, weefselbiopten of huidafkrabsels van laesies.Organismen kunnen ook worden aangetroffen in ooglaesies, vooral in granulomen.De amastigoten zijn ronde tot ovale parasieten, met een ronde basofiele kern en een kleine staafvormige kinetoplast.Ze worden aangetroffen in macrofagen of bevrijd van gescheurde cellen.Immunohistochemie en polymerasekettingreactie (PCR) technieken worden ook gebruikt.
Preventie
De meest gebruikte medicijnen zijn: Meglumine Antimoniate geassocieerd met Allopurinol, Aminosidine en recentelijk Amphotericine B. Al deze medicijnen vereisen een regime van meerdere doses, en dit zal afhangen van de toestand van de patiënt en de medewerking van de eigenaar.Er wordt gesuggereerd dat de onderhoudsbehandeling met allopurinol moet worden voortgezet, omdat het niet mogelijk is te garanderen dat honden niet terugvallen als de behandeling wordt stopgezet.Het gebruik van halsbanden die insecticiden, shampoos of sprays bevatten die effectief zijn om honden tegen zandvliegbeten te beschermen, moet continu worden gebruikt voor alle patiënten die worden behandeld.De vectorbestrijding is een van de belangrijkste aspecten van ziektebestrijding.
De zandvlieg is kwetsbaar voor dezelfde insecticiden als de malariavector.
