Producten
Lifecosm Feline Leukemie Virus Ag/Feline Immunodeficiëntie Virus Ab Test Kit
Testkit voor Feline Leukemievirus Ag/Feline Immunodeficiëntievirus Ab
| Catalogusnummer | RC-CF15 |
| Samenvatting | Detectie van FeLV p27-antigenen en FIV p24-antilichamen binnen 15 minuten |
| Beginsel | Eenstaps immunochromatografische test |
| Detectiedoelen | FeLV p27-antigenen en FIV p24-antilichamen |
| Steekproef | Kattenbloed, plasma of serum |
| Leestijd | 10 ~ 15 minuten |
| Gevoeligheid | FeLV: 100,0% versus IDEXX SNAP FIV/FeLV-combinatietest FIV: 100,0% versus IDEXX SNAP FIV/FeLV-combinatietest |
| Specificiteit | FeLV: 100,0% versus IDEXX SNAP FIV/FeLV-combinatietest FIV: 100,0% versus IDEXX SNAP FIV/FeLV-combinatietest |
| Detectielimiet | FeLV: FeLV recombinant eiwit 200ng/ml FIV: IFA-titer 1/8 |
| Hoeveelheid | 1 doos (kit) = 10 apparaten (individuele verpakking) |
| Inhoud | Testkit, bufferfles en wegwerpdruppelaars |
| Opslag | Kamertemperatuur (bij 2 ~ 30℃) |
| Vervaldatum | 24 maanden na productie |
| Voorzichtigheid | Na opening binnen 10 minuten gebruiken Gebruik de juiste hoeveelheid monster (0,02 ml druppelaar voor FeLV/0,01 ml druppelaar voor FIV). Gebruik na 15 tot 30 minuten bij RT als ze onder koude omstandigheden worden bewaard. Beschouw de testresultaten na 10 minuten als ongeldig |
Informatie
Het feninecoronavirus (FCoV) is een virus dat het darmkanaal van katten aantast. Het veroorzaakt een gastro-enteritis die lijkt op parvo. FCoV is de tweede belangrijkste virale oorzaak van diarree bij katten, met het canine parvovirus (CPV) als koploper. In tegenstelling tot CPV gaan FCoV-infecties over het algemeen niet gepaard met een hoge sterfte.
FCoV is een enkelstrengs RNA-virus met een beschermende vetlaag. Omdat het virus bedekt is met een vettig membraan, kan het relatief gemakkelijk worden geïnactiveerd met detergenten en oplosmiddelen. Het wordt verspreid via de uitwerpselen van geïnfecteerde honden. De meest voorkomende infectieroute is contact met fecaal materiaal dat het virus bevat. Symptomen beginnen zich 1-5 dagen na blootstelling te vertonen. De hond blijft enkele weken na herstel een "drager". Het virus kan enkele maanden in de omgeving overleven. Clorox, gemengd in een verhouding van 118 ml op 4,8 liter water, vernietigt het virus.
Symptomen
Feline leukemievirus (FeLV), een retrovirus, zo genoemd vanwege de manier waarop het zich gedraagt in geïnfecteerde cellen. Alle retrovirussen, waaronder het feline immunodeficiëntievirus (FIV) en het humaan immunodeficiëntievirus (HIV), produceren een enzym, reverse transcriptase, waarmee ze kopieën van hun eigen genetisch materiaal kunnen invoegen in dat van de cellen die ze hebben geïnfecteerd. Hoewel ze verwant zijn, verschillen FeLV en FIV op veel manieren, waaronder hun vorm: FeLV is meer rond, terwijl FIV langwerpig is. De twee virussen verschillen ook genetisch aanzienlijk en hun eiwitbestanddelen verschillen in grootte en samenstelling. Hoewel veel van de ziekten die door FeLV en FIV worden veroorzaakt, vergelijkbaar zijn, verschilt de specifieke manier waarop ze worden veroorzaakt.
Katten met FeLV-infectie komen wereldwijd voor, maar de prevalentie van de infectie varieert sterk afhankelijk van hun leeftijd, gezondheid, omgeving en levensstijl. In de Verenigde Staten is ongeveer 2 tot 3% van alle katten besmet met FeLV. De kans hierop stijgt aanzienlijk – 13% of meer – bij katten die ziek, erg jong of anderszins een hoog infectierisico lopen.
Overdragen
Katten die aanhoudend besmet zijn met FeLV vormen een bron van infectie. Het virus wordt in zeer grote hoeveelheden uitgescheiden via speeksel en neusafscheiding, maar ook via urine, ontlasting en melk van geïnfecteerde katten. Overdracht van het virus van kat op kat kan plaatsvinden via een bijtwond, tijdens het gezamenlijk verzorgen van de kat en (hoewel zelden) door het gezamenlijk gebruiken van kattenbakken en voerbakjes. Overdracht kan ook plaatsvinden van een geïnfecteerde moederpoes op haar kittens, zowel vóór de geboorte als tijdens het zogen. FeLV overleeft niet lang buiten het lichaam van een kat – waarschijnlijk minder dan een paar uur onder normale huishoudelijke omstandigheden.
Symptomen
In de beginfase van een infectie vertonen katten vaak helemaal geen ziekteverschijnselen. Na verloop van tijd – weken, maanden of zelfs jaren – kan de gezondheid van de kat echter geleidelijk verslechteren of gekenmerkt worden door terugkerende ziekte, afgewisseld met periodes van relatieve gezondheid. De symptomen zijn als volgt:
Verlies van eetlust.
Langzaam maar progressief gewichtsverlies, gevolgd door ernstige vermagering in een later stadium van het ziekteproces.
Slechte staat van de vacht.
Vergrote lymfeklieren.
Aanhoudende koorts.
Bleek tandvlees en andere slijmvliezen.
Ontsteking van het tandvlees (gingivitis) en de mond (stomatitis)
Infecties van de huid, urineblaas en bovenste luchtwegen.
Aanhoudende diarree.
Epileptische aanvallen, gedragsveranderingen en andere neurologische aandoeningen.
Verschillende oogaandoeningen en bij niet-gesteriliseerde poezen abortus van kittens of andere voortplantingsstoornissen.
Diagnose
De voorkeurstests zijn tests met oplosbare antigenen, zoals ELISA en andere immunochromatografische tests, die vrij antigeen in vloeistof detecteren. Testen op de ziekte kan eenvoudig worden uitgevoerd. Tests met oplosbare antigenen zijn het meest betrouwbaar wanneer serum of plasma, in plaats van volbloed, wordt getest. In experimentele settings zullen de meeste katten positieve resultaten hebben met een test met oplosbare antigenen binnen
28 dagen na blootstelling; de tijd tussen blootstelling en de ontwikkeling van antigenemie is echter zeer variabel en kan in sommige gevallen aanzienlijk langer zijn. Tests met speeksel of tranen leveren een onacceptabel hoog percentage onnauwkeurige resultaten op en het gebruik ervan wordt afgeraden. Bij een kat die negatief test op de ziekte, kan een preventief vaccin worden toegediend. Het vaccin, dat eenmaal per jaar wordt herhaald, heeft een ongelooflijk hoog slagingspercentage en is momenteel (bij gebrek aan een effectieve remedie) het krachtigste wapen in de strijd tegen kattenleukemie.
Preventie
De enige zekere manier om katten te beschermen, is door te voorkomen dat ze aan het virus worden blootgesteld. Kattenbeten zijn de belangrijkste manier om infecties over te dragen, dus door katten binnen te houden – en uit de buurt van mogelijk besmette katten die hen zouden kunnen bijten – verkleint u de kans op een FIV-infectie aanzienlijk. Voor de veiligheid van de aanwezige katten mogen alleen infectievrije katten worden opgenomen in een huishouden met niet-besmette katten.
Er zijn nu vaccins beschikbaar die bescherming bieden tegen FIV-infectie. Niet alle gevaccineerde katten zijn echter beschermd tegen het vaccin, dus het voorkomen van blootstelling blijft belangrijk, zelfs voor gevaccineerde huisdieren. Bovendien kan vaccinatie van invloed zijn op toekomstige FIV-testresultaten. Het is belangrijk dat u de voor- en nadelen van vaccinatie met uw dierenarts bespreekt om te bepalen of uw kat FIV-vaccins moet krijgen.
