Producten
Lifecosm Canine Parvo Virus Ag/Canine Distemper Virus Ag Testkit
Hondenziektevirus + Parvovirus Ag-testkit
| Catalogusnummer | RC-CF06 |
| Samenvatting | Detectie van specifieke antigenen van hondenziektevirus en parvovirus binnen 10 minuten |
| Beginsel | Eenstaps immunochromatografische test |
| Detectiedoelen | Antigenen van het hondenziektevirus (CDV+ CPV) |
| Steekproef | Oogafscheiding en neusafscheiding bij honden |
| Leestijd | 10 tot 15 minuten |
| Gevoeligheid | 98,6% versus RT-PCR |
| Specificiteit | 100,0% RT-PCR |
| Hoeveelheid | 1 doos (kit) = 10 apparaten (individuele verpakking) |
| Inhoud | Testkit, bufferflessen, wegwerpdruppelaars en wattenstaafjes |
| Opslag | Kamertemperatuur (bij 2 ~ 30℃) |
| Vervaldatum | 24 maanden na productie |
| Voorzichtigheid | Na opening binnen 10 minuten gebruikenGebruik de juiste hoeveelheid monster (0,1 ml van een druppelaar)Gebruik na 15 tot 30 minuten bij RT als ze onder koude omstandigheden worden bewaard Beschouw de testresultaten na 10 minuten als ongeldig |
Informatie
Hondenziekte vormt een ernstige bedreiging voor honden, met name puppy's, die ernstig aan de ziekte worden blootgesteld. Wanneer ze besmet raken, loopt hun sterftecijfer op tot 80%. Volwassen honden kunnen, hoewel zelden, met de ziekte besmet raken. Zelfs genezen honden lijden aan langdurige schadelijke effecten. De afbraak van het zenuwstelsel kan de reuk-, gehoor- en gezichtsvermogens aantasten. Gedeeltelijke of algehele verlamming kan gemakkelijk worden veroorzaakt en complicaties zoals longontsteking kunnen optreden. Hondenziekte wordt echter niet op mensen overgedragen.
>> Insluitlichaampjes bestaande uit virusnucleocapsiden zijn blauw gekleurd met rode en witte cellen.
>> Er is sprake van overmatige vorming van keratine en para-keratine op de voetzool zonder haren.
Symptomen
Hondenziekte wordt gemakkelijk overgedragen op andere dieren via virussen. De ziekte kan ontstaan door contact met de uitscheidingen van luchtwegen of de urine en ontlasting van geïnfecteerde puppy's.
Er zijn geen specifieke symptomen van de ziekte, een belangrijke reden voor onwetendheid of vertraging in de behandeling. Veelvoorkomende symptomen zijn onder andere een verkoudheid met hoge koorts die zich kan ontwikkelen tot bronchitis, longontsteking, gastritis en enteritis. In een vroeg stadium zijn scheelzien, bloeddoorlopen ogen en oogslijm een indicator van de ziekte. Gewichtsverlies, niezen, braken en diarree zijn ook gemakkelijk te onderzoeken. In een laat stadium veroorzaken virussen die het zenuwstelsel infiltreren gedeeltelijke of algehele verlamming en stuiptrekkingen. Vitaliteit en eetlust kunnen verloren gaan. Als de symptomen niet ernstig zijn, kan de ziekte verergeren zonder behandeling. Lage koorts kan slechts twee weken aanhouden. Behandeling is moeilijk nadat verschillende symptomen, waaronder longontsteking en gastritis, zich hebben voorgedaan. Zelfs als de infectiesymptomen verdwijnen, kan het zenuwstelsel enkele weken later nog steeds niet goed functioneren. De snelle verspreiding van virussen veroorzaakt de vorming van keratine op de voetzool. Een snel onderzoek van puppy's waarvan wordt vermoed dat ze aan de ziekte lijden, wordt aanbevolen op basis van de verschillende symptomen.
Preventie en behandeling
Puppy's die herstellen van een virusinfectie zijn er immuun voor. Het komt echter zelden voor dat puppy's een virusinfectie overleven. Vaccinatie is daarom de veiligste manier.
Puppy's geboren uit honden die immuun zijn voor hondenziekte, zijn er ook immuun voor. De immuniteit kan worden verkregen uit de melk van moederhonden gedurende enkele dagen na de geboorte, maar verschilt afhankelijk van de hoeveelheid antistoffen die de moederhond heeft. Daarna neemt de immuniteit van puppy's snel af. Raadpleeg uw dierenarts voor het juiste moment voor vaccinatie.
Hondenparvovirus
Informatie
In 1978 werd een virus bekend dat honden infecteerde, ongeacht
leeftijd om het darmstelsel, witte bloedcellen en hartspieren te beschadigen. Later werd het virus gedefinieerd als hondenparvovirus. Sindsdien
De uitbraak van de ziekte neemt wereldwijd toe.
De ziekte wordt overgedragen door direct contact tussen honden, met name op plekken zoals hondenscholen, dierenasiels, speeltuinen en parken. Hoewel het hondenparvovirus geen andere dieren of mensen infecteert, kunnen honden er wel door besmet raken. De infectiehaard is meestal de ontlasting en urine van geïnfecteerde honden.
Hondenparvovirus. Elektronenmicroscoopfoto van C. Büchen-Osmond. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/50110000.htm
C
Hoe weet ik of mijn hond besmet is met het hondenparvovirus?
De eerste symptomen van de infectie zijn depressie, verlies van eetlust, braken, ernstige diarree en een verhoogde temperatuur in de endeldarm. De symptomen treden 5 tot 7 dagen na de infectie op.
De ontlasting van besmette honden wordt lichtgrijs of geelgrijs.
In sommige gevallen kan er sprake zijn van vloeibare ontlasting met bloed. Braken en diarree veroorzaken uitdroging. Zonder behandeling kunnen honden die hieraan lijden, sterven aan een aanval. Geïnfecteerde honden sterven meestal 48 tot 72 uur na het optreden van de symptomen. Of ze kunnen zonder complicaties van de ziekte herstellen.
In het verleden stierven de meeste puppy's jonger dan 5 maanden en 2 tot 3% van de volwassen honden aan de ziekte. Door vaccinatie is het sterftecijfer echter sterk gedaald. Desondanks lopen puppy's jonger dan 6 maanden een hoog risico om met het virus besmet te raken.
Diagnose en behandeling
Verschillende symptomen, waaronder braken en diarree, worden gebruikt om zieke honden te diagnosticeren. Snelle overdracht in een korte tijd verhoogt de mogelijkheid dat het hondenparvovirus de oorzaak is van de infectie. In dit geval kan onderzoek van de ontlasting van de zieke honden de oorzaak aan het licht brengen. Deze diagnose wordt gesteld in dierenziekenhuizen of klinische centra.
Tot nu toe zijn er geen specifieke medicijnen die alle virussen bij geïnfecteerde honden kunnen elimineren. Vroege behandeling is daarom cruciaal om geïnfecteerde honden te genezen. Het minimaliseren van elektrolyten- en vochtverlies helpt om uitdroging te voorkomen. Braken en diarree moeten worden bestreden en zieke honden moeten antibiotica krijgen om een tweede infectie te voorkomen. Nog belangrijker is dat de zieke honden goed in de gaten worden gehouden.
Preventie
Ongeacht hun leeftijd moeten alle honden gevaccineerd worden tegen het hondenparvovirus. Continue vaccinatie is noodzakelijk wanneer de immuniteit van honden niet bekend is.
Het schoonmaken en steriliseren van de kennel en de omgeving zijn erg belangrijk
om de verspreiding van virussen te voorkomen.
Zorg ervoor dat uw hond niet in contact komt met de uitwerpselen van andere honden.
Om besmetting te voorkomen, moet alle ontlasting goed worden verwerkt. Iedereen moet hieraan meewerken om de buurt schoon te houden.
Bovendien is het raadplegen van deskundigen, zoals dierenartsen, essentieel om de ziekte te voorkomen.
