Catalogusnummer | RC-CF09 |
Samenvatting | Detectie van specifieke antigenen van CCV, CPV en GIA binnen 10 minuten |
Beginsel | Eenstaps immunochromatografische test |
Detectiedoelen | CCV-antigenen, CPV-antigenen en Giardia Lamblia |
Steekproef | Hondenpoep |
Leestijd | 10 minuten |
Hoeveelheid | 1 doos (kit) = 10 apparaten (individuele verpakking) |
Inhoud | Testkit, bufferfles, wegwerpdruppelaars en wattenstaafjes |
Opslag | Kamertemperatuur (bij 2 ~ 30℃) |
Vervaldatum | 24 maanden na productie |
Voorzichtigheid | Na opening binnen 10 minuten gebruikenGebruik de juiste hoeveelheid monster (0,1 ml van een druppelaar) Gebruik na 15 tot 30 minuten bij RT als ze onder koude omstandigheden worden bewaard Beschouw de testresultaten na 10 minuten als ongeldig |
◆ CCV
Canine Coronavirus (CCV) is een virus dat het darmkanaal van honden aantast. Het veroorzaakt een gastro-enteritis die lijkt op parvo. CCV is de tweede belangrijkste virale oorzaak van diarree bij puppy's, met canine parvovirus (CPV) als koploper. In tegenstelling tot CPV worden CCV-infecties over het algemeen niet geassocieerd met hoge sterftecijfers. CCV is een zeer besmettelijk virus dat niet alleen puppy's, maar ook oudere honden treft. CCV is niet nieuw voor de hondenpopulatie; het bestaat al tientallen jaren. De meeste huishonden, vooral volwassen honden, hebben meetbare CCV-antilichaamtiters die aangeven dat ze op enig moment in hun leven aan CCV zijn blootgesteld. Naar schatting is ten minste 50% van alle virusachtige diarree geïnfecteerd met zowel CPV als CCV. Naar schatting is meer dan 90% van alle honden ooit blootgesteld geweest aan CCV. Honden die hersteld zijn van CCV ontwikkelen enige immuniteit, maar de duur van die immuniteit is onbekend.
CCV is een enkelstrengs RNA-virus met een beschermende vette coating. Omdat het virus bedekt is met een vettig membraan, is het relatief gemakkelijk te inactiveren met detergenten en oplosmiddelen. Het wordt verspreid via de ontlasting van geïnfecteerde honden. De meest voorkomende infectieroute is contact met fecaliën die het virus bevatten. Symptomen beginnen zich 1-5 dagen na blootstelling te vertonen. De hond blijft enkele weken na herstel een "drager". Het virus kan enkele maanden in de omgeving overleven. Clorox, gemengd in een verhouding van 118 ml op 4,8 liter water, vernietigt het virus.
◆ CPV
In 1978 werd een virus ontdekt dat honden, ongeacht hun leeftijd, infecteerde en schade toebracht aan het darmstelsel, de witte bloedcellen en de hartspier. Later werd het virus gedefinieerd als hondenparvovirus. Sindsdien neemt de uitbraak van de ziekte wereldwijd toe.
De ziekte wordt overgedragen door direct contact tussen honden, met name op plekken zoals hondenscholen, dierenasiels, speeltuinen en parken. Hoewel het hondenparvovirus geen andere dieren of mensen infecteert, kunnen honden er wel door besmet raken. De infectiehaard is meestal de ontlasting en urine van geïnfecteerde honden.
◆ GIA
Giardiasis is een darminfectie die wordt veroorzaakt door een parasitaire protozoa (eencellig organisme) genaamd Giardia lamblia. Zowel Giardia lamblia-cysten als trofozoïeten kunnen in de ontlasting worden aangetroffen. De infectie vindt plaats door inname van Giardia lamblia-cysten in besmet water, voedsel of via de fecaal-orale route (via handen of fomieten). Deze protozoa komen voor in de darmen van veel dieren, waaronder honden en mensen. Deze microscopisch kleine parasiet hecht zich aan het oppervlak van de darm of drijft vrij rond in het slijmvlies van de darm.
◆ CCV
Het primaire symptoom dat geassocieerd wordt met CCV is diarree. Zoals bij de meeste infectieziekten worden jonge puppy's er meer door getroffen dan volwassen dieren. In tegenstelling tot CPV komt braken niet vaak voor. De diarree is meestal minder hevig dan bij CPV-infecties. De klinische symptomen van CCV variëren van mild en onwaarneembaar tot ernstig en fataal. De meest voorkomende symptomen zijn: depressie, koorts, verlies van eetlust, braken en diarree. De diarree kan waterig, geeloranje van kleur, bloederig, slijmerig zijn en heeft meestal een onaangename geur. Plotselinge dood en abortussen komen soms voor. De ziekteduur kan variëren van 2 tot 10 dagen. Hoewel CCV over het algemeen wordt beschouwd als een mildere oorzaak van diarree dan CPV, is er absoluut geen manier om de twee te onderscheiden zonder laboratoriumonderzoek.
Zowel CPV als CCV veroorzaken diarree met dezelfde geur. De diarree die gepaard gaat met CCV duurt meestal enkele dagen en de mortaliteit is laag. Om de diagnose te compliceren, worden veel puppy's met ernstige darmklachten (enteritis) tegelijkertijd door CCV en CPV getroffen. De mortaliteit bij puppy's die gelijktijdig besmet zijn, kan oplopen tot bijna 90 procent.
◆ CPV
De eerste symptomen van de infectie zijn depressie, verlies van eetlust, braken, ernstige diarree en een verhoogde temperatuur in de endeldarm. De symptomen treden 5 tot 7 dagen na de infectie op.
De ontlasting van geïnfecteerde honden wordt licht of geelgrijs. In sommige gevallen kan er sprake zijn van vloeibare ontlasting met bloed. Braken en diarree veroorzaken uitdroging. Zonder behandeling kunnen honden die hieraan lijden, sterven aan een aanval. Geïnfecteerde honden sterven meestal 48 tot 72 uur na het optreden van de symptomen. Of ze kunnen zonder complicaties van de ziekte herstellen.
◆ GIA
De trofozoïeten delen zich om een grote populatie te vormen, waarna ze de voedselopname beginnen te verstoren. De klinische verschijnselen variëren van geen symptomen bij asymptomatische dragers tot milde, terugkerende diarree bestaande uit zachte, lichtgekleurde ontlasting, en acute explosieve diarree in ernstige gevallen. Andere verschijnselen die gepaard gaan met giardiasis zijn gewichtsverlies, lusteloosheid, vermoeidheid, slijm in de ontlasting en anorexia. Deze verschijnselen worden ook geassocieerd met andere aandoeningen van het darmkanaal en zijn niet specifiek voor giardiasis. Deze verschijnselen, samen met het begin van de cyste-afscheiding, beginnen ongeveer een week na de infectie. Er kunnen aanvullende tekenen van irritatie van de dikke darm optreden, zoals persen en zelfs kleine hoeveelheden bloed in de ontlasting. Meestal is het bloedbeeld van aangetaste dieren normaal, hoewel er af en toe een lichte toename van het aantal witte bloedcellen en milde bloedarmoede is. Zonder behandeling kan de aandoening, chronisch of met tussenpozen, weken of maanden aanhouden.
◆ CCV
Er is geen specifieke behandeling voor CCV. Het is erg belangrijk om te voorkomen dat de patiënt, met name puppy's, uitdroging ontwikkelt. Water moet onder dwang worden toegediend of speciaal bereide vloeistoffen kunnen onder de huid (subcutaan) en/of intraveneus worden toegediend om uitdroging te voorkomen. Er zijn vaccins beschikbaar om puppy's en volwassen honden van alle leeftijden te beschermen tegen CCV. In gebieden waar CCV veel voorkomt, moeten honden en puppy's vanaf een leeftijd van zes weken of ongeveer de leeftijd van zes weken hun CCV-vaccinatie up-to-date houden. Hygiëne met commerciële desinfectiemiddelen is zeer effectief en moet worden toegepast in de fokkerij, verzorging, kennels en ziekenhuizen.
◆ CPV
Tot nu toe zijn er geen specifieke medicijnen die alle virussen bij geïnfecteerde honden kunnen elimineren. Vroege behandeling is daarom cruciaal om geïnfecteerde honden te genezen. Het minimaliseren van elektrolyten- en vochtverlies helpt om uitdroging te voorkomen. Braken en diarree moeten worden bestreden en zieke honden moeten antibiotica krijgen om een tweede infectie te voorkomen. Nog belangrijker is dat de zieke honden goed in de gaten worden gehouden.
◆ GIA
Honden hebben een hoge infectiegraad, aangezien bekend is dat 30% van de populatie jonger dan één jaar besmet raakt in kennels. Geïnfecteerde honden kunnen worden geïsoleerd en behandeld, of de hele roedel in een kennel kan samen worden behandeld. Er zijn verschillende behandelingsopties, sommige met protocollen van twee of drie dagen en andere die zeven tot tien dagen nodig hebben om de klus te klaren. Metronidazol is een oude stand-bybehandeling voor bacteriële infecties die diarree veroorzaken en is ongeveer 60-70 procent effectief bij het genezen van giardiasis. Metronidazol heeft echter potentieel ernstige bijwerkingen bij sommige dieren, waaronder braken, anorexia, levertoxiciteit en sommige neurologische symptomen, en het mag niet worden gebruikt bij drachtige honden. In een recent onderzoek is aangetoond dat fenbendazol, dat is goedgekeurd voor gebruik bij de behandeling van honden met rondworm, haakworm en zweepworm, effectief is bij de behandeling van giardiasis bij honden. Panacur is veilig te gebruiken bij puppy's van minimaal zes weken oud.
◆ CCV
Vermijd contact tussen honden of voorwerpen die besmet zijn met het virus. Overbevolking, vuile ruimtes, het samenbrengen van grote aantallen honden en alle vormen van stress verhogen de kans op uitbraken van deze ziekte. Het enterische coronavirus is matig stabiel in hitte, zuren en desinfectiemiddelen, maar lang niet zo stabiel als het parvovirus.
◆ CPV
Ongeacht hun leeftijd moeten alle honden gevaccineerd worden tegen CPV. Continue vaccinatie is noodzakelijk wanneer de immuniteit van honden niet bekend is.
Het schoonmaken en steriliseren van de kennel en de omgeving is erg belangrijk om de verspreiding van virussen te voorkomen. Zorg ervoor dat uw honden niet in contact komen met de uitwerpselen van andere honden. Om besmetting te voorkomen, moet alle uitwerpselen goed worden opgeruimd. Dit moet gebeuren met medewerking van alle betrokkenen om de buurt schoon te houden. Daarnaast is overleg met deskundigen, zoals dierenartsen, essentieel om de ziekte te voorkomen.
◆ GIA
In grote kennels verdient massale behandeling van alle honden de voorkeur en moeten de kennel en de loopruimtes grondig worden gedesinfecteerd. Kennelrennen moeten met stoom worden gereinigd en enkele dagen laten drogen voordat de honden weer worden geïntroduceerd. Lysol, ammoniak en bleekmiddel zijn effectieve ontsmettingsmiddelen. Omdat Giardia soorten overdraagbaar is en mensen kan infecteren, is hygiëne belangrijk bij de verzorging van honden. Zowel kennelmedewerkers als huisdiereigenaren moeten hun handen wassen na het schoonmaken van hondenrennen of het verwijderen van uitwerpselen uit tuinen, en baby's en peuters moeten uit de buurt van honden met diarree worden gehouden. Wanneer eigenaren met Fido reizen, moeten ze voorkomen dat hij mogelijk besmet water drinkt in beken, vijvers of moerassen en, indien mogelijk, openbare ruimtes vermijden die vervuild zijn met uitwerpselen.