Lifecosm Avian Infectious Bursal Disease AB Rapid Test Kit voor veterinaire diagnostische test

De ziekte kan plotseling optreden en de morbiditeit bereikt doorgaans 100%. In de acute vorm zijn de vogels uitgeput, verzwakt en uitgedroogd. Ze produceren waterige diarree en kunnen een gezwollen, met ontlasting bevlekte cloaca hebben. Het grootste deel van de groep ligt liggend en heeft gekreukelde veren. De sterftecijfers variëren afhankelijk van de virulentie van de betrokken stam, de dosis, eerdere immuniteit, de aanwezigheid van gelijktijdige ziekte en het vermogen van de groep om een ​​effectieve immuunrespons op te bouwen. Immunosuppressie bij zeer jonge kippen, jonger dan drie weken, is mogelijk de belangrijkste uitkomst en is mogelijk niet klinisch detecteerbaar (subklinisch). Bovendien vertoont een infectie met minder virulente stammen mogelijk geen openlijke klinische symptomen, maar vogels die vóór de leeftijd van zes weken bursa-atrofie met fibrotische of cystische follikels en lymfocytopenie vertonen, kunnen vatbaar zijn voor opportunistische infectie en kunnen sterven aan een infectie met agentia die normaal gesproken geen ziekte zouden veroorzaken bij immuuncompetente vogels.
Kippen die besmet zijn met de ziekte vertonen doorgaans de volgende symptomen: ze pikken naar andere kippen, hebben hoge koorts, staan ​​met hun veren recht, trillen en lopen langzaam, liggen in groepjes bij elkaar met hun kop naar de grond, hebben diarree, hebben gele en schuimige ontlasting, hebben moeite met uitscheiding, eten minder of hebben gebrek aan eetlust.
Het sterftecijfer ligt rond de 20%, met overlijden binnen 3-4 dagen. Het herstel van overlevenden duurt ongeveer 7-8 dagen.
De aanwezigheid van maternale antilichamen (antilichamen die door de moeder aan het kuiken worden doorgegeven) verandert de progressie van de ziekte. Bijzonder gevaarlijke stammen van het virus met hoge sterftecijfers werden voor het eerst in Europa aangetroffen; deze stammen zijn niet in Australië aangetroffen.[5]