Zoals elke huisdiereigenaar weet, ontwikkel je een sterke emotionele band met je favoriete huisdier. Je kletst met de hond, protesteert tegen de hamster en vertelt je parkiet geheimen die je nooit aan iemand anders zou vertellen. En hoewel een deel van je vermoedt dat de hele onderneming misschien volkomen zinloos is, hoopt een ander deel van je stiekem dat je geliefde huisdier het op de een of andere manier begrijpt.
Maar wat, en hoeveel, begrijpen dieren? Je weet bijvoorbeeld dat een dier plezier kan ervaren, maar kennen ze ook humor? Kan jouw harige vriendje een grap begrijpen of een lachbui onderdrukken als je iets zwaars op je teen laat vallen? Lachen honden, katten of welk dier dan ook op dezelfde manier als wij? Waarom lachen we? De redenen waarom mensen lachen hebben ontwikkeld, is een raadsel. Ieder mens op aarde, ongeacht welke taal ze spreken, doet het en we doen het allemaal onbewust. Het borrelt gewoon diep van binnen op en we kunnen er niets aan doen. Het is aanstekelijk, sociaal en iets dat we ontwikkelen voordat we kunnen spreken. Men denkt dat het bestaat om een bindend element tussen individuen te creëren, terwijl een andere theorie stelt dat het oorspronkelijk ontstond als een waarschuwend geluid om het ongewone te benadrukken, zoals de plotselinge verschijning van een sabeltandtijger. Dus, hoewel we niet weten waarom we het doen, weten we wel dat we het doen. Maar giechelen dieren, en zo niet, waarom niet?
Brutale apen. Het is begrijpelijk dat chimpansees, gorilla's, bonobo's en orang-oetans, aangezien ze onze nauwste verwanten zijn, plezier uiten tijdens achtervolgingsspelletjes of wanneer ze gekieteld worden. Deze geluiden lijken meestal op hijgen, maar interessant genoeg vertonen de apen die nauwer aan ons verwant zijn, zoals chimpansees, geluiden die het meest te herkennen zijn aan menselijk gelach dan een meer afgelegen soort zoals de orang-oetan, wiens vrolijke geluiden het minst op die van ons lijken.
Het feit dat deze geluiden worden geproduceerd tijdens een stimulus zoals kietelen, suggereert dat lachen is geëvolueerd vóór enige vorm van spreken. Koko, de beroemde gorilla die gebarentaal gebruikte, zou ooit de veters van haar verzorger aan elkaar hebben geknoopt en vervolgens 'volg me' hebben gezwaaid, wat mogelijk aantoonde dat ze grappen kon maken.
Kraaiende kraaien. Maar hoe zit het met een compleet andere tak van de dierenwereld, zoals vogels? Een paar slimme vogelimitators, zoals spreeuwen en kaketoes, zijn zeker gezien die lachen nabootsten en sommige papegaaien staan er zelfs om bekend andere dieren te plagen. Zo floot een vogel naar de familiehond en bracht die in verwarring, puur voor zijn eigen vermaak. Kraaien en andere kraaiachtigen staan erom bekend gereedschap te gebruiken om voedsel te vinden en zelfs aan de staarten van roofdieren te trekken. Men dacht dat dit puur was om hen af te leiden tijdens het stelen van voedsel, maar nu is het waargenomen wanneer er geen voedsel aanwezig was, wat suggereert dat de vogel het gewoon voor de lol deed. Het is dus mogelijk dat sommige vogels gevoel voor humor hebben en zelfs lachen, maar we hebben het nog niet kunnen identificeren.
Beestachtige humor. Van andere dieren is ook bekend dat ze lachen, zoals ratten, die 'tsjirpen' wanneer ze gekieteld worden op gevoelige plekken zoals de nek. Dolfijnen lijken vreugdevolle geluiden te produceren tijdens speelgevechten, wat suggereert dat dit gedrag niet bedreigend is voor de mensen om hen heen, terwijl olifanten regelmatig trompetteren tijdens het spelen. Maar het is vrijwel onmogelijk om te bewijzen of dit gedrag vergelijkbaar is met het lachen van een mens, of gewoon een geluid dat het dier graag maakt in bepaalde situaties.
Huisdieren haten. Hoe zit het met de huisdieren in onze huizen? Kunnen ze ons uitlachen? Er zijn aanwijzingen dat honden een soort lach hebben ontwikkeld wanneer ze zich vermaken, die lijkt op een geforceerde, hijgende ademhaling met een andere sonische textuur dan het gewone hijgen dat wordt gebruikt om de temperatuur te reguleren. Van katten daarentegen werd gedacht dat ze geëvolueerd waren om in het wild helemaal geen emoties te tonen als overlevingsfactor. Spinnen kan uiteraard aangeven dat een kat tevreden is, maar spinnen en miauwen kunnen ook worden gebruikt om een aantal andere dingen aan te geven.
Katten lijken ook te genieten van allerlei ondeugend gedrag, maar dit zou slechts een poging kunnen zijn om de aandacht te trekken in plaats van hun humoristische kant te laten zien. Dus, voor zover de wetenschap het toelaat, lijken katten niet te kunnen lachen, en je kunt gerustgesteld zijn te weten dat je kat je niet uitlacht. Mochten ze ooit de mogelijkheid daartoe krijgen, dan vermoeden we dat ze dat wel zouden doen.
Dit artikel komt van BBC News.
Geplaatst op: 19-10-2022