Anaplasma Phagocytophilum Ab-testkit | |
Catalogus nummer | RC-CF26 |
Samenvatting | Detectie van specifieke antilichamen van Anaplasmabinnen 10 minuten |
Beginsel | Eénstaps immunochromatografische test |
Detectiedoelen | Anaplasma-antilichamen |
Steekproef | Volbloed, serum of plasma van honden |
Leestijd | 5 ~ 10 minuten |
Gevoeligheid | 100,0% versus IFA |
Specificiteit | 100,0% versus IFA |
Detectiegrens | IFA-titer 1/16 |
Hoeveelheid | 1 doos (kit) = 10 apparaten (afzonderlijke verpakking) |
Inhoud | Testkit, bufferfles en wegwerpdruppelaars |
Voorzichtigheid | Na opening binnen 10 minuten gebruikenGebruik de juiste hoeveelheid monster (0,01 ml druppelaar) Gebruik na 15~30 minuten bij kamertemperatuur als ze onder koude omstandigheden worden bewaard Beschouw de testresultaten na 10 minuten als ongeldig |
De bacterie Anaplasma phagocytophilum (voorheen Ehrilichia phagocytophila) kan bij verschillende diersoorten, waaronder de mens, een infectie veroorzaken.De ziekte bij gedomesticeerde herkauwers wordt ook wel tekenkoorts (TBF) genoemd en is al minstens 200 jaar bekend.Bacteriën van de familie Anaplasmataceae zijn gramnegatieve, niet-beweeglijke, coccoïde tot ellipsoïde organismen, variërend in grootte van 0,2 tot 2,0 µm in diameter.Het zijn obligate aeroben, die geen glycolytische route hebben, en het zijn allemaal obligate intracellulaire parasieten.Alle soorten van het geslacht Anaplasma bewonen met membraan omzoomde vacuolen in onrijpe of volwassen hematopoëtische cellen van een zoogdiergastheer.Een phagocytophilum infecteert neutrofielen en de term granulocytotroop verwijst naar geïnfecteerde neutrofielen.Zelden zijn organismen gevonden in eosinofielen.
Anaplasma phagocytophilum
Veel voorkomende klinische symptomen van anaplasmose bij honden zijn onder meer hoge koorts, lethargie, depressie en polyartritis.Neurologische symptomen (ataxie, toevallen en nekpijn) kunnen ook worden waargenomen.Anaplasma phagocytophilum-infectie is zelden dodelijk, tenzij gecompliceerd door andere infecties.Bij lammeren zijn directe verliezen, verlammende omstandigheden en productieverliezen waargenomen.Abortus en verminderde spermatogenese bij schapen en runderen zijn geregistreerd.De ernst van de infectie wordt beïnvloed door verschillende factoren, zoals de betrokken varianten van Anaplasma phagocytophilum, andere pathogenen, leeftijd, immuunstatus en toestand van de gastheer, en factoren zoals klimaat en management.Er moet worden vermeld dat de klinische manifestaties bij mensen variëren van een milde, zelfbeperkende griepachtige ziekte tot een levensbedreigende infectie.De meeste menselijke infecties resulteren waarschijnlijk echter in minimale of geen klinische manifestaties.
Anaplasma phagocytophilum wordt overgedragen door ixodide teken.In de Verenigde Staten zijn de belangrijkste vectoren Ixodes scapularis en Ixodes pacificus, terwijl Ixode ricinus de belangrijkste exofiele vector in Europa blijkt te zijn.Anaplasma phagocytophilum wordt transstadiaal overgedragen door deze vectorteken en er is geen bewijs van transovariële overdracht.De meeste onderzoeken tot nu toe die het belang van zoogdiergastheren van A. phagocytophilum en zijn tekenvectoren hebben onderzocht, hebben zich geconcentreerd op knaagdieren, maar dit organisme heeft een breed scala aan zoogdiergastheren en infecteert gedomesticeerde katten, honden, schapen, koeien en paarden.
Indirecte immunofluorescentietest is de belangrijkste test die wordt gebruikt om infecties op te sporen.De serummonsters in de acute en herstelfase kunnen worden geëvalueerd om te zoeken naar een viervoudige verandering in de antilichaamtiter tegen Anaplasma phagocytophilum.Intracellulaire insluitsels (morulea) worden zichtbaar gemaakt in granulocyten op met Wright of Gimsa gekleurde bloeduitstrijkjes.Polymerasekettingreactie (PCR) -methoden worden gebruikt om Anaplasma phagocytophilum-DNA te detecteren.
Er is geen vaccin beschikbaar om Anaplasma phagocytophilum-infectie te voorkomen.Preventie is afhankelijk van het vermijden van blootstelling aan de tekenvector (Ixodes scapularis, Ixodes pacificus en Ixodes ricinus) van de lente tot de herfst, profylatisch gebruik van anti-acariciden en profylactisch gebruik van doxycycline of tetracycline bij een bezoek aan Ixodes scapularis, Ixodes pacificus en Ixode ricinus teek. endemische gebieden.